به مناسبت چهارصد و چهل و یکمین سالروز تولد شکسپیر

سالروز تولد خالق اتللو ، مکبث و رومئو و ژولیت است «ویلیام شکسپیر»، شاعر و نمایشنامه‌نویس بزرگ انگلستان 23 آوریل سال 1564 در منطقه استراتفورد چشم به جهان گشود.

با وجود این که از بین 38 نمایشنامه منتسب به شکسپیر تعداد اندکى به صورت دقیق و جامع مورد بررسى، تحلیل و اجرا قرار گرفته است، اما اطلاعاتى دقیق هرچند اندک در مورد زندگى این نمایشنامه‌نویس بزرگ به دست ما رسیده است. این فقر اطلاعات در مورد زندگینامه او تنها یک دلیل عمده دارد او از یک خانواده اصیل نبود. پدرش، جان شکسپیر، تاجر چرم و مامور اجراى دادگاه شهر بود. تمام رویدادهاى دوره جوانى ویلیام شکسپیر تنها از طریق مدارک ادارى مانند تاریخ غسل تعمید و تاریخ ازدواج قابل پیگیرى است. او دستور زبان را در مدرسه‌اى در استراتفورد آموخت. پس از اتمام دوره، در زمینه‌هاى ادبیات کلاسیک و زبان لاتین ادامه تحصیل داد و هرگز به دانشگاه نرفت. در سن 18 سالگى با «آن هاث وى» ازدواج کرد که هشت سال از او بزرگ تر بود. در سال 1585 "ویلیام" و "آن" صاحب دوقلوهاى خود، هامنت و جودیث شدند. هامنت تنها پسر شکسپیر در سن یازده سالگى درگذشت و آن هفت سال پس از مرگ ویلیام زندگى کرد و در سال 1623 دار فانى را وداع گفت. از زندگى شخصى شکسپیر در دوره زمانى بین تولد دوقلوهایش تا ظهور او به عنوان نمایشنامه نویس اطلاعات دقیقى در دست نیست اما داستان‌هاى بى اساسى در مورد وى گفته مى‌شوند که براساس آنها ویلیام شکسپیر ابتدا پوست گوزن مى‌دزدیده سپس به عضویت یک گروه نمایش دوره گرد درآمده و بعد از آن به معلمى مدرسه مشغول گشته و در نهایت دوره سربازى خود را در Low Countruis گذرانده است. اولین مرجع معتبرى که از ویلیام شکسپیر با عنوان نمایشنامه نویس اهل لندن نام برده متنى است که رابرت گرین، نمایشنامه نویس معاصر با شکسپیر در واپسین لحظات عمرش در ستربرگ با لحنى تحقیرآمیز نوشته است. دقیقاً مقارن زمانى که شکسپیر نگارش سه قسمت نمایشنامه هنرى ششم را به پایان برده بود. در سال ،1593 شکسپیر اولین شعرش را با عنوان «ونوس و آدونیس» به چاپ رساند و آن را به «هنرى رایوتزلى» جوان تقدیم کرد. در سال 1594 همزمان با نگارش نمایشنامه هاى ریچارد سوم، کمدى رام کردن دختر سرکش، او کارش را به عنوان نویسنده و بازیگر در گروه مردان «چمبرلین» آغاز کرد . زمان زیادى طول نکشید تا به عنوان بهترین گروه نمایش انگلستان به شهرت رسیدند. این درخشش هیچ ارتباطى به وجود شکسپیر به عنوان نویسنده اصلى در گروه نداشت. آنها از وجود ریچارد بویگ بهترین بازیگر آن دوران بهره مى بردند و در عین حال صاحب کلوب در بهترین سال تئاتر کشور هم بودند. شکسپیر تا زمان بازنشستگى اش با گروه ماند و در بعضى از نمایش ها هم نقش هایى کوچک ایفا کرد. در سال 1596 نمایشنامه‌هاى کلاسیک شکسپیر، رومئو و ژولیت، ریچارد دوم و رویاى نیمه شب تابستانى به روى صحنه رفت. همان سال بود که خانواده شکسپیر نشان اصالت و نجیب زادگى دریافت کردند و این حاصل شهرت و ثروت روزافزون ویلیام بود. در سال 1597 شکسپیر خانه‌اى بزرگ در استراتفورد خرید. در سال 1599 پس از به روى صحنه بردن دو مجموعه تاریخى‌اش قسمت‌هاى اول و دوم هنرى چهارم و هنرى پنجم او در مالکیت تئاتر گلوب شریک شد.با آغاز قرن هفدهم اولین نمایشنامه تراژدى اش اجرا شد، هاملت. نمایشنامه بعدى که به درخواست ملکه الیزابت اول به دلیل علاقه وافر او به شخصیت محبوب فالستاف نوشته شد، (The merry imuins of vendor) نام داشت. در دهه بعد از آن بود که شکسپیر شاهکارهاى خود را خلق کرد. اتللو، شاه لیر، مکبث و توفان. در سال ،1609 غزلیاتى که در دهه پایانى قرن شانزدهم سروده بود را به چاپ رساند. 154 غزلى که موضوعاتى از قبیل تلون و تنوع زیبایى‌ها و قدرت برتر و منزه عشق و هنر را در برمى‌گیرد. شکسپیر در 23 آوریل 1616 در استراتفورد محل تولدش چشم از جهان فروبست. این روزها، با وجود گذشت بیش از 400 سال از زمان حیات وى، نمایشنامه‌هاى وى بیشتر از هر زمان دیگرى بر روى صحنه اجرا و خوانده مى‌شوند. وى احساسات و عواطف انسانى و تضاد بشرى را با آنچنان ظرافتى در بیش از یک میلیون کلمه‌اى که در طول 20 سال به رشته تحریر درآورده به خواننده ارائه مى دهد که به هیچ وجه رنگ و بوى کهنگى به خود نگرفته است. به قول بن جانسون نمایشنامه نویس و شاعر بزرگ «او متعلق به یک دوره نبود، او متعلق به تمام دوران ها است». ------------------ با تشکر از خبرگزاری فارس