سکوت

سلام
تا حالا شده با یکی یه صحبتی رو شروع کرده باشین، بعد متوجه بشین وای چقدر این طرفتون حرف می زنه! کله ی ما رو خورد! ولی خیلیای دیگه هستن که باید انقدر بگی و التماس کنی تا اون دهن مبارکشون رو باز کنند و یه چیزی بگن. بعضیای دیگه هستن نه این ورین و نه اون وری. تعادل رو حفظ می کنند. تا حالا شده درباره سکوت یک جمله بگی؟
خوب همین الان بگو ؟
به نظر من سکوت می تونه تسکین دهنده و آرام بخش باشه، می تونه بعضی موقع ها به ضرر آدم تموم بشه ولی می تونه بعضی وقتها هم کلی به نفع طرف باشه. از قدیم گفتن سکوت علامت رضاست. ولی بعضی وقتها هم هست که سکوت دیگه علامت رضا که نداره هیچ، علامت اعتراض و مقابله و این جور حرفاست. در بیمارستان ها برای آرامش بیماران با انگشت و اشاره امر به سکوت می کنند. شاید لازم باشه این تابلو خیلی جاهای دیگه هم نصب بشه و افراد رو به سکوت تشویق کنه! واقعاْ در این شهر پر سر و صدا یه جای ساکت هم کم گیر میاد .
سکوت زبان خوبیهایی در بردارد که سعدی درباره آن سفارشاتی داده و نصیحت نموده هم با شعر و هم با نثر. مثلاْ این عزیز فرموده:
زبان بریده بکنجی نشسته سمن بکم             به از کسی است که باشد زبانش اندر حکم
ایضاْ:
زبــــان در دهان ای خردمنــــد چیست؟             کلیــــد در گنـــــج صـــاحـــب هنـــــر   
چو  در بسته باشد  چه  دانـــــد کسی             کــه گـــــوهــر  فروش است  یا پیــله ور

و به طور مشفقانه فرموده: اگر بدانی که گفتنت بقدر نقره ارزش دارد اگر نگوئی ارزش طلا دارد.

(خوب که فکر می کنم می بینم که واقعاْ سکوت تنها زبان مشترک بین همه ی انسانهاست!)
--------------------------
راستی آهنگ وبلاگ رو عوض کردم، چطوره؟